Autonaut op cosmostrade. (deel 9)

Miltenberg aan de Mainz (http://travel.roughguides.com/roughguides.html )was onze volgende halte. Een mooi stadje met op de rechteroever van de rivier, vlak bij het historische centrum, een rustige camping. Het middeleeuwse centrum doet wat popperig aan, maar is best gezellig om in rond te wandelen. Spijtig is daarentegen dat de “Rough Guide” gewag maakt van een “tiny medieval synagogue” ergens verscholen achter een brouwerij, maar we hebben ze niet gevonden, zelfs geen enkele verwijzing er naar...
Wat wel prominent aanwezig was in deze stad, was de verwijzing naar diverse “Nordic walking-parcours” Eerst hebben we het gemakkelijke traject (zo’n 13 km) door de “Frankischer Rotwein”-gaarden gewandeld. Naast de schoonheid van het landschap is ons ook de “Nordic walking”-ervaring bijgebleven: deze methode die oorspronkelijk bedoeld was als zomertraining voor Langlaufers, maakt dat je sneller en met een kleinere belasting van de benen, kan wandelen. Geen toeval dat je vrij veel oudere mensen tegenkomt die deze techniek gebruiken. Zelfs als de benen niet meer zo goed mee willen, blijf je mobiel.
Gezien de positieve ervaring, waagden we ons de volgende dag aan een zwarte piste ( men gebruikt blijkbaar de gangbare codes uit de skisport): 18 km berg op en af, maar de moeilijkheidsgraad bleek mee te vallen.
De planning van onze tocht was rudimentair: oostwaarts tot Uherské Hradisté, maar nu werd een andere structuur zichtbaar: we doorkruisten Europa van west naar oost, maar wel aan de hand van de grote rivieren: die rivieren die je moet volgen om van de Noordzee de Zwarte Zee te bereiken. Dat traject werd allicht ook door de kruisvaarders grotendeels gevolgd... maar ook deze keer zal ik niet de ridder worden die te vuur en te zwaard zijn waardheid zal opdringen aan al wie hem voor de voeten loopt.