Toen de cyberlingen geleerd hadden
zich te gedragen
zoals jij en ik
Toen wisten we dat
het spel verloren was
Daar zaten ze met gezichten te
gaaf om waar te zijn
Ze dronken thee en
keken elkaar diep in de ogen of
glimlachten haast onfeilbaar
maar verfijnder dan wie ook
speelden ze piano
en werd in het achterafkamertje
voor nageslacht gezorgd
de hoofdvogel afschietend
terwijl wij
wij de veteranen der natuurlijkheid
met de rug tegen de muur
geen andere uitweg zagen
dan te muteren tot
engelachtige goeddoeners
of eerder en liever
tot overdreven uitvergrote slechteriken
uit het Duits vertaald door Mathias Rutger
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten