24.10.05

Staken, nu het nog kan!


Unizo & VOKA dagen op een dégoutante manier
de werkende bevolking uit door
advocaten & deurwaarders
op stakingspikketten af te sturen.
Was ik al niet overtuigd dat we onze stem moeten laten horen in het eindeloopbaandebat (tussen haakjes wat met het Zilverfonds van de huidige SP.a-voorzitter? Is dat geen onderdeel van de oplossing van het vergrijzingsprobleem?), dan zal ik nu zeker staken als antwoord op de patronale provocatie.
En aan de onnozelaars die dachten en verkondigden dat links & rechts of klassenstrijd niet meer bestonden: tijd om wakker te worden!

... Als foorkramers een paar weken geleden de toegang tot een ganse stad, Lier, beletten en zo velen gijzelen en allicht schade toebrengen aan de economie, waar waren toen de UNIZO-deurwaarders?

20.10.05

rood & groen: natuurlijke partners?






De roden fietsten vroeger uit noodzaak:
arm maar proper op weg,
want begeerte had hen aangeraakt!

Vandaag fietsen groenen uit overdaad:
niet zo arm op weg naar proper
want teveel begeerte brengt geen baat!





daarom dit gedicht van Jef Last:

Propagandist

Fiets, draag me verder
wentlende wielen, glimmende spaken
licht dat werkaatst op de koepel der bel.
Fiets, draag me voort langs de bleekwitte wegen
draag me door zónlicht en druilende regen
breng mij daar ginder, mijn makkers nabij!

Fiets, draag me verder
langs huizen, langs straten
langs kindren die lachen, langs vrouwen die praten
langs 't werk op 't land en de zwarte fabriek.
Je assen draaien zo zacht om hun kogels
je banden glijden als scherende vogels
breng mij daar ginder, mijn makkers nabij!

Fiets, draag me verder
door 't avondduister
ginds waar de stad aan de hemel brandt.
Langs water met schepen en trekkende vrouwen
langs hoge naargeestig gesloten gebouwen
de wind steekt op, en ik voel je pedalen
moeizaam als hijgend ademhalen.
Fiets, draag me verder
de stad is nabij!

Jef Last (1898-1972)
uit: Kameraden! (1930)

19.10.05

Berengedicht voor een kinderpoëzieweek.


Beertje Beer.

beertje beer is geen heer
beertje beer is liever teddy
beertje beer houdt niet van hondenweer
beertje beer strooit graag confetti

beertje beer wil snoepjes delen
beertje beer kent alle kindjes
beertje beer wil graag spelen
beertje beer heeft vele vriendjes

beertje beer tuimelt kopje
beertje beer springt in de lucht
beertje beer is in z’n nopje
beertje beer laat nooit een zucht

beertje beer heeft mooi manieren
beertje beer is altijd blij
beertje beer heeft altijd wat te vieren
beertje beer wil iedereen erbij

Mathias Rutger

18.10.05

Zentuin in Kempisch zand

A poem for peace and racial tolerance (4)

Het gedicht "Human Beings" van Adrian Mitchell sprak me aan. Na het vertaald te hebben, denk ik er nu aan een project op te zetten in de school waar ik les geef om het in zoveel mogelijk talen te ver- & hertalen. Het kan een mooie verzameling worden: op onze school leven maar liefst 42 nationaliteiten samen. Streefdatum om dit project af te ronden: 26 januari 2006, nationale gedichtendag.

A poem for peace and racial tolerance (3)

Mens-zijn

bekijk je handen
je mooie handige handen
je bent geen aap
je bent geen papegaai
je bent geen lome meerkat
of een intelligente kruisraket
je bent een mens

geen Belg
geen Brit of Amerikaan
geen Israeli
geen Palestijn
je bent een mens

geen katholiek
geen protestant
geen moslim
geen hindu
je bent een mens

we verschijnen als mens
we verdwijnen als mens
mens van begin
tot einde mens
we zijn mens
of we zijn niets

niets dan bommen
en gifgas
slechts wapens
en folteraars
enkel slaven
van hebzucht en oorlog
wanneer het menszijn faalt

bekijk je lijf
met z’n verbazend systeem
van zenuwknopen en bloedbanen
denk aan je geest
die zichzelf en het heelal
kan overdenken

bekijk je gezicht
dat kan dichtklappen uit angst
of openbloeien in liefde
bekijk al dat leven
al die schoonheid
jij bent mens
zij zijn mens
wij zijn mens
laat ons mens zijn

dans!

vertaling: Mathias Rutger

A poem for peace and racial tolerance (2)

Human Beings
by Adrian Mitchell

look at your hands
your beautiful useful hands
you're not an ape
you're not a parrot
you're not a slow loris
or a smart missile
you're human

not british
not american
not israeli
not palestinian
you're human

not catholic
not protestant
not muslim
not hindu
you're human

we all start human
we end up human
human first
human last
we're human
or we're nothing

nothing but bombs
and poison gas
nothing but guns
and torturers
nothing but slaves
of Greed and War
if we're not human

look at your body
with its amazing systems
of nerve-wires and blood canals
think about your mind
which can think about itself
and the whole universe

look at your face
which can freeze into horror
or melt into love
look at all that life
all that beauty
you're human
they are human
we are human
let's try to be human

dance!

from The Shadow Knows: Poems 2000-2004 (Tarset: Bloodaxe, 2004)

A poem for peace and racial tolerance (1)

A poem for peace and racial tolerance wins the ‘Poem for Space’ poll for National Poetry Day 2005
Adrian Mitchell’s Human Beings has been voted the poem that people most want to send into space in the hope that it will be read in one hundred years’ time, in a poll for National Poetry Day, Thursday 6th October.
Just under a thousand people voted in the ‘Poem for Space’ poll which was launched to mark this year’s futuristic theme for National Poetry Day. Human Beings, with its theme of tolerance across cultural divides, will be unveiled by Ian McMillan, Poet Laureate for Derby, Leicester and Nottingham, at the National Space Centre, Leicester where it will be displayed outside the space theatre on National Poetry Day. The Poetry Society continues to investigate ways to launch the poem into space!
Adrian Mitchell’s poem won 30% of ‘Poem for Space’ votes. Visitors to the Poetry Society website were given the option to vote for any poem of their choosing, or to pick one of the eight poems suggested by the Poetry Society. Twelve per cent of votes came from overseas including New Zealand, Jamaica and Nigeria.
Adrian Mitchell says of his win:
“I’m very excited that so many people have voted for my poem. Human Beings is a poem for peace. It is about the joy of being human, but that doesn’t mean that it’s against animals or alien beings. When it goes into space and it’s read by aliens, I’d hate for them to think that it’s anti alternative life forms.”
Steve Vesse from the National Space Centre, where Human Beings will be displayed, says:
“The winning poem reminds us all that we're all the same and all capable of learning more about our universe. We look forward to displaying the poem. We hope this will encourage young people to express themselves in poetry and learn more about space."
Astronomer Sir Patrick Moore adds:
“If the Martians can translate this and interpret it, it will give them an interesting view of human nature!”
Seth Shostak, senior astronomer at the Seti (Search for Extraterrestrial Intelligence) Institute in California, comments:
“Contemporary writers often dwell on the down-side of our behaviour - war, environmental degradation - and make the assumption that these regrettable tendencies would somehow be of interest to the aliens. Adrian Mitchell's poem is very evocative, although it seems rather more suitable for a human audience than one consisting of extraterrestrials. Consequently, we should either apologize or express the hope that some way we will improve.”