13.7.04

Demonen. (gedicht van Alfred Brendel)

Demonen
Nauwelijks te onderscheiden van de goden
bespelen ze onze zielenrimpels
als virtuosen
pijnlijk perfect
Wanneer ze ons knijpen
dan huilen we
als honden
die buiten willen
tegen de sterren aanblaffen
Honds willen we hen bijten
onze beulen
en bijten enkel
op de eigen tongen

Alfred Brendel (vertaling Mathias Rutger)

10.7.04

Zo zal de avond zijn. (gedicht van Claude Esteban)

Zo zal de avond zijn


Zo zal de avond zijn,
hetzelfde avondlijke uur
waarop de duifjes


zich komen nestelen op de takken,
iemand zal zeggen, omwille


van het hoge gras, laat ons gaan zitten,
en verhalen vertellen


een gek verhaaltje dat de tijd doodt,
over een koning


die dacht alles te weten en
alles verloor, iemand


zal zeggen, dit is het einde
van de trieste fabels, laten we
ze vergeten


zoals de zon ondergaat
langzaam.

Claude Esteban (vertaling Mathias Rutger)

8.7.04

MARTELARES. (gedicht van Agi Mishol)

“DE NAMIDDAG VERDUISTERT,
EN JIJ BENT NOG MAAR TWINTIG.”
(NATHAN ALTERMAN in NAMIDDAG OP DE MARKT.)



JE BENT AMPER TWINTIG
EN JE EERSTE ZWANGERSCHAP IS EEN EXPLOSIEF WAPEN
ONDER JE BREDE MANTEL BEN JE ZWANGER VAN DYNAMIET
EN SCHROOT. ZO WANDEL JE NAAR DE MARKT,
TIKKEND TUSSEN DE MENSEN, JIJ, ANDALEEB TAKATKAH

IEMAND VERZETTE DE KNOP IN JE HOOFD
EN LEIDDE JE NAAR DE STAD;
ZELF GEBOREN EN GETOGEN IN BETLEHEM,
DE BAKERMAT VAN HET BROOD, KOOS JE EEN BAKKERIJ
EN DAAR HAALDE JE DE INNERLIJKE TREKKER OVER,
OM SAMEN MET DE SABBATH BRODEN,
HET SESAM- EN MAANZAAD,
DE LUCHT IN TE VLIEGEN.

SAMEN MET REBECCA FINK VLOOG JE OP
MET YELENA KONREEB UIT DE KAUKASUS
EN NISSIM CIHEN UIT AFGHANISTAN
EN SUHILA HOUSHY UIT IRAN
EN TWEE CHINEZEN
MEESLEUREND IN DE DOOD

VANAF TOEN WERD JOU VERHAAL VERDUISTERD
DOOR ANDERE BESLOMMERINGEN
WAAROVER IK VOORTDUREND PRAAT
ZONDER IETS TE ZEGGEN.

AGI MISHOL (VERTALING door MATHIAS RUTGER)

7.7.04

Toen de cyberlingen geleerd hadden... (gedicht van A. Brendel)

Toen de cyberlingen geleerd hadden
zich te gedragen
zoals jij en ik
Toen wisten we dat
het spel verloren was
Daar zaten ze met gezichten te
gaaf om waar te zijn
Ze dronken thee en
keken elkaar diep in de ogen of
glimlachten haast onfeilbaar
maar verfijnder dan wie ook
speelden ze piano
en werd in het achterafkamertje
voor nageslacht gezorgd
de hoofdvogel afschietend
terwijl wij
wij de veteranen der natuurlijkheid
met de rug tegen de muur
geen andere uitweg zagen
dan te muteren tot
engelachtige goeddoeners
of eerder en liever
tot overdreven uitvergrote slechteriken

uit het Duits vertaald door Mathias Rutger

1.7.04

afscheid genomen

Gisteren was mijn laatste dag op mijn huidige werkplaats, vanaf september start ik ergens anders.
Dus hoorde gisteren er ook het afscheid bij.
En dat had ik voorbereid met onderstaande tekst:

een afscheid is nooit leuk
een bitterzoete
harde noot om kraken
maar reeds sluimert
de herinnering aan het mooie