Een mening om middernacht.

Middernachtelijk oordeel.

we behoeven onze zorgen om de spoken
om telkens weer witte mensensilhouetten te zien
verdwijnen als middernachtelijke wanen
of anders verspreidt als alledaags geluid
onophoudelijk naar alle hoeken
van jouw brein alleen
hergroeperend onder je kruin
de beelden als getuigen gesponnen in een web.


elke nacht voel ik de angst
gedroomde gedempte voetstappen
belopen nauwelijks hoorbaar de trappen
ononderbroken een foltering voor jou alleen
het gulzig genomen medicijn voor het slapengaan
scheidt mij van de dag
de zachte, bekommerde geliefde naast me valt gelukkig, tevreden in slaap
vergetend dat mijn nachtgeest zich bevindt
buiten zijn land van knettergekke wolken


we behoeven onze zorgen om de angst
te ontdekken, dagelijks vastgezet als een hoeksteen
anderzijds
brieven van doden bereiken zelden mijn hart
en kondigen het kloeke einde aan
van het fundamenteel onzichtbare
wat uitmunt in het majestueuze
gewaarworden vanuit het voelen


elke nacht waak ik ogen dichtgeknepen
telkens weer verschijnen
menselijke gedaanten met donderwolkentronies
de omringende muren en het plafond
ontmoeten elkaar per ongeluk
en voortdurend valt mijn maat
z’n hoofd van z’n romp
en ik maar panisch janken en jammeren
mijn volgend leven een last in z’n dromen
rare ruimtes dobberen in het donker
geven gewicht aan mijn gekende smaak

we behoeven onze zorgen om te sterven
en zo het aanzicht van de wereld
niet aanvaarden tot op vandaag
anderzijds
onze voorouders met hun voortdurend vragen
over het miserabele alles omvattende noodlot
de dood van de ene omsluit ieders levensloop
een droom omsluit iedere manier van sterven

elke nacht droom ik om twee uur ’s nachts
de draaiende maan wikkelt me zo vast
in haar enorme tong tot ik niet meer kan
ik zag het gezicht van de slang menselijke tronies
het gave lijf van de geit
het spoor van de kruipende spin
in niets daarvan een spoor van vrolijkheid!
en ik weet dit alles gedroomd
tot zachte, bedachtzame handen
me onttrekken aan de nacht

Zhai Yongming
(vertaald uit het Engels door Mathias Rutger)