...
Toen ik je las moest ik eraan denken dat ik ooit van plan was geweest om mijn zoon een privé-taal te leren, om hem opzettelijk van de sprekende wereld te isoleren en vanaf zijn geboorte tegen hem te liegen, zodat hij uitsluitend die taal zou geloven die ik hem gaf. En het moest een barmhartige taal zijn. Ik bedoel, ik zou hand in hand met hem lopen en alles wat hij zag een naam geven die hem zou behoeden voor verdriet. Dat hij bijvoorbeeld geen notie zou hebben dat er zoiets bestaat als oorlog, of dat mensen elkaar afmaken, of dat dat rode spul bloed is. Een wat banaal idee, weet ik wel, maar...
uit "Jij bent mijn mes" van David Grossman 1998, ISBN 90 414 0825 8
Toen ik je las moest ik eraan denken dat ik ooit van plan was geweest om mijn zoon een privé-taal te leren, om hem opzettelijk van de sprekende wereld te isoleren en vanaf zijn geboorte tegen hem te liegen, zodat hij uitsluitend die taal zou geloven die ik hem gaf. En het moest een barmhartige taal zijn. Ik bedoel, ik zou hand in hand met hem lopen en alles wat hij zag een naam geven die hem zou behoeden voor verdriet. Dat hij bijvoorbeeld geen notie zou hebben dat er zoiets bestaat als oorlog, of dat mensen elkaar afmaken, of dat dat rode spul bloed is. Een wat banaal idee, weet ik wel, maar...
uit "Jij bent mijn mes" van David Grossman 1998, ISBN 90 414 0825 8
Geen opmerkingen:
Een reactie posten