Uit een interview in TROUW: (http://www.trouw.nl/deverdieping/religie_filosofie/article421545.ece/Interview_Freek_de_Jonge_Cabaretiers_preken_en_zingen_gregoriaans)
...
Freek de Jonge : “Tegenwoordig zie ik elke zondag mensen braaf de kerk in gaan en denk ik: ’Wat hebben ze daar in godsnaam te zoeken?’ Nou ja, ik snap wel wat ze er zoeken, maar ik vraag me af of ze het vinden. In de kerk is geen plaats voor ironie.
Ik gebruik de kerkdienst als metafoor voor mijn boodschap: het gaat niet om de inhoud maar om de vorm. Het ongeluk van de mens schuilt erin dat hij niet de juiste vorm weet te vinden. De inhoud is er, want alles is er altijd geweest en zal er altijd zijn. We ervaren vernieuwing als dat wat er al is een andere vorm aanneemt. We slagen er niet in om met de vorm die we nu hebben gelukkig te worden. We zijn gelukkig als we onszelf geen existentiële vragen stellen. Geloof is een vorm om te voorkomen dat je jezelf zulke vragen stelt. Maar als je ergens in een dancing staat, waar tweehonderd beats per seconde in je oren tetteren, hoef je je ook geen existentiële vragen te stellen. Het ene is een geloof, het andere is een roes. De roes van het consumentisme. We denken dat veertien dagen aan het strand in Spanje liggen leven is. Dat is trouwens inmiddels ook al gepasseerd, vakantie is alleen maar ellende.”
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten