Waarom vindt men in Lille, een landelijke gemeente geen kandidaten voor een SP.a-lijst ?
http://www.vrtnieuws.net/nieuwsnet_master/versie2/v2006/details/060801Lille/index.shtml
Lokaal verkeer
Waarom vindt men in Lille, een landelijke gemeente geen kandidaten voor een SP.a-lijst ?
http://www.vrtnieuws.net/nieuwsnet_master/versie2/v2006/details/060801Lille/index.shtml
Uit een interview in TROUW: (http://www.trouw.nl/deverdieping/religie_filosofie/article421545.ece/Interview_Freek_de_Jonge_Cabaretiers_preken_en_zingen_gregoriaans)
...
Freek de Jonge : “Tegenwoordig zie ik elke zondag mensen braaf de kerk in gaan en denk ik: ’Wat hebben ze daar in godsnaam te zoeken?’ Nou ja, ik snap wel wat ze er zoeken, maar ik vraag me af of ze het vinden. In de kerk is geen plaats voor ironie.
Ik gebruik de kerkdienst als metafoor voor mijn boodschap: het gaat niet om de inhoud maar om de vorm. Het ongeluk van de mens schuilt erin dat hij niet de juiste vorm weet te vinden. De inhoud is er, want alles is er altijd geweest en zal er altijd zijn. We ervaren vernieuwing als dat wat er al is een andere vorm aanneemt. We slagen er niet in om met de vorm die we nu hebben gelukkig te worden. We zijn gelukkig als we onszelf geen existentiële vragen stellen. Geloof is een vorm om te voorkomen dat je jezelf zulke vragen stelt. Maar als je ergens in een dancing staat, waar tweehonderd beats per seconde in je oren tetteren, hoef je je ook geen existentiële vragen te stellen. Het ene is een geloof, het andere is een roes. De roes van het consumentisme. We denken dat veertien dagen aan het strand in Spanje liggen leven is. Dat is trouwens inmiddels ook al gepasseerd, vakantie is alleen maar ellende.”
...
WE MAKE LOVE IN A MILITARY CEMETERY
Late on Memorial Day we met at the graveyard’s wrought-iron door;
I’m one hundred percent disabled, she – a young widow-of-war
(Of the last war, very likely, twenty three/four, couldn’t be more).
Had we met at roulette, exchanging a glance –
The rest of my nights I’d have staked all on a chance,
Had we met, moonlight led, at an occult séance –
I’d have spent all my days in deep joyous trance.
Had we met on the floor of a jazz ballet class –
I’d have whirled away my life in everlasting dance.
But it was in a graveyard we came face to face
Thus my heart goes forever wandering off to that place –
Dark silence. No breath. Our backs rest in peaceful green hair.
And from fertile earth rises warm misty air
...“Am I not an almost perfect Israeli lover?”
I enquire, eyes twinkling, in self-assured undertone –
“You’re one-hundred-percent!” she laughs, reassuring,
“Just don’t go tell it to them tombstones!”
RAMY DITZANNY
Translated by the poet
http://israel.poetryinternationalweb.org/piw_cms/cms/cms_module/index.php?obj_id=7257