Er is een tijd geweest dat ik alles wou vatten.
Geen boek, film, cd of tentoonstelling mocht ik missen.
Geen krant of tijdschrift ontsnapte aan mijn leesdrang.
Niets mocht ik missen.
Geen betoging noch andere blijken van engagement werden overgeslagen.
Stilaan, zonder aanwijsbare reden, is die drang getemperd.
Ik leef nu eerder terzijde, wandel op de rand, verschans me voor het grote lawaai
En bereik een rust die meer genot verschaft dan ik ooit voor mogelijk hield.
2 opmerkingen:
Geboren denk je de wereld als van jezelf,
volwassen worden is beseffen dat jij van de wereld bent,
oud worden is leren begrijpen dat je niet meer van deze wereld bent.
Jan van Duppen, in jaloersheid.
Komt er nog eens een nieuwe post hier ?
Ik kijk er naar uit.
Een reactie posten